Są takie dni

Są takie dni, gdy mam dość. Wszystkiego, wszystkich, a najbardziej..... najbardziej tego, że jak mi się wydaje, że powoli wychodzimy na prostą, to oczywiście coś musi się spieprzyć. Są dni, gdy zadaję sobie pytanie, dlaczego jedynym problemem zdrowotnym moich Synków nie jest zwyczajny glut po pas i tyle. 

Nie, nic strasznego się nie dzieje. Tylko okazuje się, że moja intuicja nie zawiodła. Starszak nadal wykazuje pewne zachowania, które świadczą o nadwrażliwości słuchowej. Mimo zapewnień terapeutki, że wszystko jest dobrze. Nie jest, cholera, nie jest na pewno. Za dwa tygodnie zrobimy test, aby sprawdzić jaki jest poziom nadwrażliwości. Wcześniej się nie da, nie tylko dlatego, że wyjeżdżamy na ferie. Po prostu do takiego testu A musi być zdrowy. Z obrzękiem uszu i nosa niewiele zdziałamy. A ja znowu jestem wściekła, wściekła na siebie samą. Że pozwoliłam uśpić swoją czujność i zdałam się na kompetencje i wiedzę Terapeuty. Że pomimo swoich wątpliwości i ewidentnych dowodów w zachowaniu Starszego na to, że coś jest na rzeczy, uwierzyłam w to, że ktoś zna mojego Synka lepiej niż ja. 

Dziś jest mi źle.

Jutro wezmę się w garść i stanę w szranki z życiem. Ale dziś nie.